چالش! درنگی/مکثی! به چالش کشیدن تاثیر آنچه تا کنون انجام دادهایم! و آینده…!

با پیشگیری! با مطالعه، با تفکر! با گفت و گوی با بچهها و شنیدن راهحلِ بچهها! و کاربست آن!

ارتباط مؤثرو برای ارتباط موثر! و ورودِ به دلها! و سرها، اول باید به حرفاشون گوش بدهیم! و آنگاه با دعوت! به، تفکر! به، مسئولیتپذیری! آنهم آزادانه، با آگاهی! تا انتخاب کنند و مسئولیت انتخابشان را پذیرا باشند.و در ادامه، با به رسمیت شناختنِ بازیگر اصلی یادگیری(یادگیرنده/دانشآموز)و رعایت رفتارهای سازندۀ روابط انسانی و توانمند سازی آنان با خودباوری، اعتمادبهنفس(شناخت قوتهاوضعفها)، میخواهیم فضائی فراهم سازیم که بچهها به توانائیهای خود، آگاه شوند.توانمندی! چگونه حاصلمیشود؟ توانمندی، در حسکشف، احساس خودکارآمدی و احساس ارزشمندی وعزت نفس پدیدار میشود.با کارِ گروهی، ایمان به پتانسیلِ(توانایی انجامِ کار، ظرفیتِ نهفتۀ بالقوه، کارائیِ)خارق العادۀ خودشان. اکتشاف، چگونه میتوان مفهوم درسی را به یک چیز واقعی در زندگی تبدیل کرد؟ نه حفظ و قیکردن اطلاعات به هنگام امتحان! گفت و گو و همکاری بدون نگرانیِ بی نظمی! کمک به بچهها تا یادگیرندگان بهتری شوند. با لذت و لحظاتِ خوش! و نیز توجه به ذهنیت رشد! این ها حس توانمندی عجیبی برای یادگیری میدهد و باعث تحکیم قدرت یادگیری! میشود. پس، با احترام و اعتماد به بچه هابازی، زمین بازی کلاس! بازی کار کودک است و یادگیری ثمرۀ آن!خاطرات؛ داستان اجتماعی!نمیدانم! چند بار در پاسخ بچهها گفته اید، نمیدانم!و معلم! عاشق تجربه کردنِ متفاوت است! زیرا، وضع موجود، حاصلِ نظام آموزشیِ است و مدرسۀ نوین میتواند بر آن فائق آید!نظامآموزشی سنتیصنعتی، حافظهمحوری است نهروشهای نوین، نهمهارتمحوری؛ مانندِ پرسشگری، کاوشگری، روایتکردن، تدریسکردن، استدلال، گفت و گو، کمککارِ یادگیری بودن و مهارتهای فکری، تا تبدیلِ دانشآموز بهدانشپژوه! که شوربختانه! اینها اندازهگیری نمیشود.
در نهایت، مدیریت انگیزۀ یادگیری بچهها ایجاب میکند تا دریابند! کاری که ما از آنان میخواهیم بر کیفیت زندگیشان خواهد افزود! هشدار! اگر بچهها را به مدت ۷ یا ۸ سال مجبور کنیم چیزهایی یاد بگیرند که به آن ها علاقه ندارند! پس از مدتی معمولا آن توانمندیِ طبیعیْ برای یادگیری را به بیرغبتی! کشاندهایم.